Aiguilles Rouges en buren doorkruisen
1. Wat zijn de Aiguilles Rouges - wat is het massief van de Haute-Griffe ?
Iedereen kent het massief van de Mont Blanc. Een hele reeks 4000-ers, tussen Contamines en Champex op zijn breedst, tussen Chamonix en Courmayeur op zijn smalst.
De reeks bergen die er vanuit het noorden op uitkijken zijn minder gekend. Soms beperkt men zich tot de Aiguilles Rouges. Dat is een piepklein graniet massief vlak boven Chamonix. De hele keten tegenover de Mont Blanc bestaat echter ook uit kalk, leisteen en zandsteen. Die noemen de geografen de Haute-Griffe en de toeristische diensten knippen het nog verder op : Désert de la Platé, Chaine des Fiz, Vallée du Trient, Sixt, ...
Voor de wandelaar is het een logisch geheel waar je gevarieerde trekkings in kan doen met steeds weer die uitzichten op de Mont Blanc keten als decor. Zo' 50 à 60 km in vogelvlucht, tussen Sallanches en Saint-Maurice. In tegenstelling tot de Mont Blanc is dit voor een groot deel beschermd natuurgebied, als je de verschillende natuurreservaten samenneemt :
Het niveau van natuurbescherming is vrij hoog. Maar bivakkeren is wel toegestaan (behalve op enkele overbevraagde instagram-spots).
Bij deze doorsteek namen we dus de Aiguilles Rouges een heel stuk ruimer dan ze normaal aangeduid worden.
2. De doorsteek die ik maakte.
Stijgen langs de diepe vallei van de Trient en enkele authentieke dorpjes en de oude postkoetsweg.
Via de Col de Corbeau en Tré-les-Eaux. Heel mooi en afgelegen, maar technisch erg veeleisend.
Via het mooiste panoramapad van de streek, maar wel op de TMB en dus erg druk. Pas na de Brévent neemt natuurbeleving weer de bovenhand.
Schitterende etappe, maar enkel aangenaam voor wie van klauteren houdt (T4).
Heel gevarieerde afdaling, ondanks het ongelukkige stuk door het skistation.
3. Wat kan er beter ?
De laatste etappe volgt de GR96. In Flaine loopt die over skipistes ; voor de aanleg hiervan is een groot stuk van het lapiaz rotslandschap vermalen tot grind. Dat kan veel beter.
Wie het drukke stuk samen met de TMB wil vermijden kiest ook best voor een alternatief.
En misschien heeft het Lac d'Anterne ook een plaats in de ideale route ?
En misschien zijn er relaxere alternatieven voor de technisch erg lastige stukken op Tré-les -Eaux en de Dérochoir?
Ik deed het van oost naar west (omdat dit beter uitkwam met de wandelweek erna) maar misschien is andersom beter ?
4. Voorstel voor ideale route.
- Sallanches - Chalets de Varan, via GR du Pays du Mont Blanc (berghut, aantal goede bivakplekken, bron).
- Refuge de Sales (bivakplek boven = zuidelijk van de hut), via Refuge de la Platé
- Refuge de Moëde Anterne, via GR96 en GR5. Bivak bij Lac d'Anterne of bij Lac de Pormenaz.
- Pierre à Berard via Col de Salenton (opnieuw GR du Pays du Mont Blanc). Bivak is mogelijk in de omgeving van de hut of ook lager, in de gîtes d'étape of campings van Col des Montets.
- Lac d'Emosson via Refuge de Loriaz en afhankelijk van het humeur, Col de Passet (fysiek en technisch eenvoudiger) of Col de la Terasse. Bivakplekjes genoeg op westelijke kant van het stuwmeer. Of Refuge du Vieux Emosson.
- Afdaling naar Finhaut, of verder naar le Trétien, Salvan of Vernayaz (je kan de afdaling overal stopzetten via de tram van Mont Blanc Express).
Reacties
Een reactie posten