De Savoie dwarsen

Wat zijn les Bauges ? Les Bauges zijn een stuk van de Franse vooralpen, tussen Chambéry, Albertville en Annecy. De hoogste toppen zijn ca 2200 m hoog. Het heeft twee karakters. De centrale vallei is groen glooiend met enkele kleine dorpjes die de perfecte mix hebben tussen rustig en afgelegen en alle moderne comfort en winkels. De oostelijke helft is erg ruig, met diep ingesneden valleien vol donker bos en op de vlakkere stukken alpenweitjes en boven dat alles een reeks scherpe kalksteenwanden die in alle richtingen lijken neergegooid en dit deel van les Bauges nog verder opdelen.  Het hele gebied wordt beheerd als regionaal park en is erkend als Unesco-geopark. Dit wil zeggen dat men veel inspanningen levert om natuur, traditionele lokale landbouw en toerisme op een duurzame manier met elkaar te verbinden tot één logisch geheel.  Wat bracht me hier ? Eigenlijk wilde ik hier niet zijn. Het plan was om na een prachtige week in les Aiguilles Rouges over te steken naar les Aravis. Het was

Les Hurtières - le Lorzier - Les Chailles - Voreppe - maandag 10 oktober - 550 m+ 1850 m- 17.5 km Deze morgen waren de mouflons weg, maar was het open hemel. De combinatie van de volle maan en de roze / oranje kleuren in de wolken en op de verre toppen (het zicht ging tot de Cevennes, meer dan 100 km weg), was magisch. Heel moeilijk om op de foto te vatten. Van de hut was het maar een klein uurtje stappen naar de top van de Lorzier. Een rustige grashelling aan de ene kant, 400 à 500 verticale kalksteenwand aan de andere zijde.  Ergens in die wand was er toch een onderbreking. Die nam ik : een stuk supergeconcentreerd afdalen door een smal couloir. Ik had in de Chartreuse al een paar heel lastige officiële gemarkeerde paden gezien, dit is wellicht de moeilijkste.  De afdaling langs de Gorges de Roize en zijn zijbeekjes was schitterend. Een heel mooi pad, zeker nu met de gouden herfsttinten. Het klooster van Chalais was eerst zelfstandig, maar is een paar generaties later opgeslokt door

Col de Porte - Pinéa - La Charmette - Col de la Petite Vache - Gran Sure - Les Hurtières - zondag 9 oktober - 1350 m+ 1125 m- 17.5 km De Gîte d'étape viel wat tegen. Geen Alpenspecialiteiten bij het avondeten, geen croissant of omelet bij het ontbijt. Negatieve commentaar bij een paar van de groep. Ik trok het me niet aan : de douche en de matras waren perfect, het raam mocht en kon open, er was ruimte genoeg om ons materiaal te drogen, en prijs/kwaliteit was dit met 42 € half pension best ok, zeker voor een einde seizoen. Het afscheid was kort en krachtig : iedereen zegde nog eens heel expliciet wat een mooie en goed geslaagde wandelreis dit wel was. En het is wederzijds : ik kijk als HA-begeleider ook 100% tevreden terug op deze wandelweek. Dan begon mijn afsluiter. Direct op de Col, want ik kreeg gisteren wat restjes toegestopt ; ik had de supermarkt van le Sappey niet nodig.  De etappe was heel gevarieerd. Eerst de Pinéa. Deze piek op de rand van de Chartreuse was gisteren wegg

Pravouta - Emeindras - Col de Porte -  zaterdag 8 oktober - 500 m+ 800 m- 12 km Na een week van absoluut schitterend weer was het de beurt aan miezer en mist. Terwijl het buiten motregende, konden we rustig droog ontbijten in de Habert de Pravouta . De routine van elke tocht is natuurlijk om eerst water te halen. Bij de bron van Col de Coq kruisten we enkele andere tenttrekkers die stuk voor stuk sneller waren dan wij.  De GR met zijn rommelig padverloop en modderzones werd snel ingeruild voor de 4x4 piste. Op Emeindras profiteerden we nog een laatste keer van min of meer open zicht op Vercors, Dent de Crolles en Grand Som. En vooral de imposante westwand van Chamechaude mooi ingekaderd met het geel en goud van de herfst. De klim naar de Habert de Chamechaude deden we samen met een familie. Wij afgeremd door de veel te zware rugzak, zij vrolijk taterend alsof die 250 hoogtemeters er gewoon niet waren. De reusachtige beuken waren genoeg om te schuilen voor de motregen. Laatste picnic, i

Col de Bellefont - Dent de Crolles - Pravouta - vrijdag 7 oktober - 900 m+ 1000 m- 13 km Extraatje Sangle / Arche de l'Aiguille : 75 m+ 75 m- 1 km De ochtendrituelen gaan hoe langer hoe vlotter. Als het echt had gemoeten waren we na een dik uur al vertrokken. En de groep is een veel hechtere groep geworden dan bij de start. Bv. de noodoplossing om het onvindbare lekje in Hanne's slaapmatje op te vangen met de zitmatjes van enkele deelnemers, loopt vlekkeloos. Het eerste uur was gewoon terugdraaien van wat we gisteren deden. Klimmetje, gems bewonderen, Mont Blanc groeten, afdalen, water bijtanken.  Dan begon de fun. Alle mogelijke klauterpassages die je kan voorstellen. Eigenlijk een overdosis. Het pad door de Chaos van Bellefont en later op de dag ongeveer het pittigste stuk GR van de hele Chartreuse. Maar daarbovenop nog de Sangle de l'Arche de l'Aiguille en de Dent de Crolles. Omhoog weliswaar langs de brede normaalroute die honderden stappers en lopers per dag nemen.

Col de Ruchére - St-Pierre de Chartreuse // Scia - Col en Dôme de Bellefont - donderdag 6 oktober - 700 m+ 1300 m- 14 km Extraatjes op de Scia 125 m+ 125 m- 1 km Ons bivakplekje was op de rand van het stiltegebied rond de abdij. Dat merkten we al zodra we bij de eerste ruïne kwamen : dit was duidelijk geen restant van een alpenboerderij maar van een kapel of zoiets met een dubbele rij zuilen.  Onze eerste kleine pauze was bij de kapellen die op de plaats staan van het eerste klooster, dat van St-Bruno en zijn kompanen. Na een forse steenlawine is het verplaatst naar zijn huidige plek, ca. 1 km lager. Het was ongewoon druk bij de kapellen en bij het klooster. Heel veel pelgrims en een tiental auto's in wat anders een strikt autovrije vallei is. Het bleek dat juist vandaag de feestdag van St-Bruno was. Heel uitzonderlijk ging de kapel eens open. Het was een teleurstelling ; de ruimte was veel saaier dan wat ik me vroeger had voorgesteld turend door de kleine raampjes  De GR bracht on

St-Pierre d'Entremonts - Col de Ruchére - woensdag 5 oktober - 1050 m+ 300 m- 14 km Extraatje op Petit Som : 350 m+ 350 m- 2.5 km Relaxe start vanuit de camping voor de ene, vanuit de bakker voor de andere. De eerste tussenstop was het kasteel. Het bezoek aan de ruïnes was lekker uitgebreid ; het excuus was dat de tent moest drogen. We kozen voor de GRP. Omdat de andere route wellicht te technisch was. Dacht ik. Dat kwam bedrogen uit. De afdaling van de Pas Dinay (normaal een gewoon bergpad) was veranderd in een schuivende puinbak omdat een paar ontwortelde bomen alles hadden losgemaakt. Een ideaal moment om nog eens te oefenen hoe je veilig haarspeldbochten neemt op terrein waar iedereen stenen kan losgooien.  Op onze kweeste door het herfstbos werd onze fellowship nog op andere manieren gedwarsboomd. Een erg recente rotslawine die een heel stuk bos had weggevaagd (en het pad). Een stuk moeras (met bijzonder weinig muggen). Boswerkers die met enorme machines de wegen kapotmaken. B

Croix de l'Alpe - Cirque de St-Même - St-Pierre - dinsdag 4 oktober - 300 m+ 1500 m- 13 km Extraatje naar de grot : 100 m+ 100 m- 0.5 km Schitterend zonsopgang. Tot mijn grote verbazing was heel de groep naar hey topkruis geklommen om te genieten van perfect zicht op Belledonne, Mont Blanc en Jura in de verte en Mont Granier, Pinet/Fouda Blanc en Lances de Mallisard vlakbij. De afdaling was lang, ruim 900 m achter elkaar, en bij momenten technisch. Gelukkig niet meer met de modder van 2 dagen geleden. Het lokale rondje door het circus waarin de rivier Guyers Vif gewoon uit een grot midden in de rots stroomt werd door iedereen gesmaakt. Enkelen gingen nog hoger mee, naar die fameuze grot, over een ingewikkeld klauterpad. Het was interessant om te zien hoe iedereen zijn eigen accentjes legde in de supermarkt. Wat een keuzestress blijkbaar. Ook op de camping van de Cozon krijgen we een warm welkom. We zijn de enige gasten, want officieel is alles gesloten. De hele nacht horen we de he