Prachtige herfstdag

Dag 2 Valmeinier - Lac Vert - Pas des Griffes - Rochilles 

20 km 1550 m stijgen 650 m dalen 

Het bleef de hele nacht regenen. Tot een uur of 6. Perfecte timing.

Klamme broek en t-shirt aantrekken, inpakken, bij twee tassen hete thee en wat muesli, natte schoenen aan en we zijn helemaal klaar... voor een tweede ontbijt. Bij de dorpssuper, die heeft ook vers brood, een hoekje met tafel en stoelen, en nog tien andere dingen. Zoals een stopcontact. 

Na dit uitstelgedrag was ik er echt klaar voor. Eerst Valmeinier doorkruisen. Dat ging met een soort fietspad dat helemaal wegblijft van de rijen leegstaande flatjes die nu eenmaal horen bij een skistation. 

Bij la Chenalette start het andere Valmeinier : een uitgestrekt wandel- en natuurgebied. Ik was hier al eens, toen links omhoog voor een tweedaagse lus naar les Marches. Nu volg ik de beek, soms in een kloof met watervallen, soms breed kronkelend door vlakke stukken. 

Lac Vert is een klein bergmeer tussen granietblokken. In de zomerceen drukke bestemming voor dagwandelaars. 

Na Lac Vert is het gedaan met de klassieke wandelpaadjes. De Combe d'Orsiére brengt me naar de bergkam op 2500m. Eerst een informeel pad, dan los door de rode bosbes hellingen, en dan met een stuk skipiste, de enige manier om vlotjes door een stuk met brokkelrots te raken. 

In dat korte stukje skistation regent het even. Perfecte timing. 

Ik profiteer van eventjes GSM bereik voor een vers weerbericht. Na veel afwegen kies ik om niet naar Refuge de Terre Rouge te gaan, maar ineens naar les Rochilles. De kam naar Pas de Griffes is prachtig. De honderden rotspieken van Les Rochers de Grande Paré zijn een heerlijke blikvanger. 

Lager, bij la Borgette filter ik wat extra water. Er zijn nog een tiental koeien, ik hoop dat ze niet vergeten worden. Over een paar dagen vriest het hier immers. 

De col de la Plagnette is een echte poort naar een andere wereld. De col is ingeklemd tussen twee indrukwekkende pieken - Pic d'Aigle en Aiguille Noire. Beneden liggen twee meertjes. Eentje staat bijna leeg, wellicht loopt het leeg langs een of andere grot?

Mijn eerste idee om te overnachten in een stuk van de kazerne dat altijd open blijft, laat ik vallen. Een stuk of tien trucks, een militaire zendmast : de kazerne is in gebruik. 

Maar het is ook niet meer nodig, de hevige regen die eerst was voorpeld, is ondertussen verdwenen uit het weerbericht. 

Ik zoek een min of meer windvrij plekje niet ver van Lac Rond.