Herfstkronkels rond de Mont Thabor

Het plan en de verwachtingen 

Voor een afscheid in schoonheid van het bergwandelseizoen, koos ik voor les Cerces. Misschien beter gekend als het massief van de Mont Thabor. Het is erg gevarieerd, van landschap, van geologie,... Maar vooral - en dat kwam enorm van pas - er zijn haast overal moeilijke en gemakkelijke varianten en je kan er lussen van 3 tot 10 dagen maken. Een ander sterk punt is de zeer goede bereikbaarheid met de TGV naar Modane. En erg belangrijk : geen auto-cols, en weinig verstoring door waterkracht of ski stations. 

Ik had zo mijn verwachtingen : eerste sneeuw, intense stilte, de speciale zeer heldere lucht en licht, de herfstkleuren,...

Die zijn meer dan waargemaakt. Maar ook een plas natte koude lucht die dagenlang is blijven hangen en gesloten winkels die beide tot een paar forse herplanningen van de tocht leidden.

Eerst wilde ik de stop in Névache halfweg. De voorspelling van tot 40 cm verse sneeuw deden me wat versnellen. In die condities in de bergen bivakkeren, of me laten klemzetten voor een paar dagen in berghut zonder veilige afdaalroute of enkel een route die een totaal foute richting uitging : dat wilde ik vermijden. Dus kwam Névache op dag twee. Een gesloten winkel en opnieuw het weerbericht bepaalden een paar dagen de tussenstop in Valmeinier met overnachtingen in of bij hutten met een winterlokaaltje.

Het is een heel interessant gebied voor tent trekkings. Ruige bijna Dolomieten-achtige rotspieken wisselen af met vlakke stukken met gras en meertjes. 

De herfst is een prachtig seizoen, veel mooier dan putje zomer. Als je maar flexibel genoeg bent.

Dit is het geworden 

Dag 1 : Saint Michel de Mauriennne - Valmeinier

Een uurtje of twee inlopen 's avonds na de treinrit... in de eindeloze regen en met een ongewone overnachtingsplek.

Dag 2.  Valmeinier - les Rochilles

Een erg gevarieerde etappe die op het einde laat kennismaken met de echte reden dat dit gebied in grote mate natuurlijk is gebleven : het Franse leger.

Dag 3. Les Rochilles - Névache 

De geplande lange route door de rotsachtige zuidrand van les Cerces, valt weg. Gewoon rechttoe rechtaan langs de Clarée, die verrassend mooi en natuurlijk is. 

Dag 4. Névache - Refuge du Mont Thabor 

De GR5. Dus veel belopen. Bij dit weer, met de eerste sneeuw en met een -/+ gesloten berghut, was het kalm. Toch lonkten er mooie padloze varianten. 

Dag 5. Refuge du Mont Thabor - Refuge de Terre Rouge 

De doorsteek via de Passage du Pic Thabor en de top van de Terre Rouge zijn avontuurlijk, zonder pad. Met 5 cm verse sneeuw is het helemaal episch.