Tabuc en Romanche - stroomop, stroomaf

Monetier les bains - Col d'Arsine - La Grave

23 km 1200 m stijgen 1200 m dalen

Het inpakken verliep relax. De tent was droog, alles vond snel zijn plaats in de rugzak. Zo ongeveer de moeilijkste vraag was wat de ideale aanpak zou zijn voor paar natte stukjes gewassen kledij.

2 km verder in le Casset was het mini-museum in een gerestaureerde watermolen open. Rugzak uit en beseffen hoe oneindig goed en luxueus we het hebben in vergelijking met leven in een bergdorp 100 jaar geleden.

Rustige klim door een dennenbos, dicht bij het grijze smeltwater van de Tabuc. Hogerop opent de vallei : de Col d'Arsine is een hele brede col met enkele kleine meertjes. Ik klom door tot op de morene van de grotendeels verdwenen gletscher. Ik zit midden in één van de mooiste cirque dalen van Frankrijk : tientallen bergspitsen, daartussen kloven met verse lawines en aan mijn voeten het gigantische gat van Lac d'Arsine. Het niveau van dit meer is bewust verlaagd ; men maakte zich in 1986 grote zorgen dat door het snelle smelten van de gletcher het meer zo snel zou stijgen dat de 100 m hoge morene-dijk het zou begeven en dat een vloedgolf tot in Le Monêtier wegen en huizen zou wegspoelen. 

Voor mij is het waw ! Deze etappe had ik al een paar keer gedaan. De vele sneeuw en dat ik hier helemaal alleen kan zijn, is een heel sterke ervaring. 

Bij de afdaling werd ik door een vader en dochter trailrunner aangesproken. Ze hadden mijn klim door 30° steile sneeuw gevolgd. Ze wilden het eigenlijk ook - ja, maar niet op trailrun sloefjes, goed gezien.

Voor de afdaling kies ik toch voor het pad langs de Romanche. Ik had dat ooit, zo'n 25 jaar geleden,  genomen, halfweg een huttentocht met een veel te zwaar programma. Opnieuw dezelfde gedachten : wat een machtig mooi landschap. En dan beetje bij beetje : dat lange vals plat, het duurt nog uren voor we terug in de vallei zijn.

Maakt niet uit, ik genoot van elke gestapte meter langs de Romanche. Deze variant is echt veel mooier dan de GR. En ook veel eenzamer (op de GR was er wel al wat passage).

In Pied-du-Col besefte ik dat ik zonder mezelf pijn te doen, niet voor sluitingsuur in de supermarkt kon zijn. Dan maar gelift, van de dorpsschool tot aan Villar d'Arêne. Een authentiek bergdorp zonder toeristenwijk.

De rest, tot la Grave was weer langs de rivier. Hier is de Romanche een woest brullend monster in een kloof van brokkelrots. Wat een contrast met kronkelend door een brede vallei, hogerop. Ook hier denk ik dat de variant langs de rivier stukken mooier is dan de GR. Een welgemeende proficiat aan de gemeente voor het intensieve onderhoud aan dit pad.

 

Voorin geen blauw ijs - het gletscherfront is nog met sneeuw bedekt. Achterin links les Agneaux, rechts een hele reeks kleinere 3000-ers.

 

Meer informatie :

GR54
Berghutten in de buurt : Refuge de l'Alpe

De varianten die ik gebruikte tussen de Refuge de l'Alpe en La Grave zijn de gemarkeerde paden dicht bij de Romanche. Hierbij moet je een paar keer van oever wisselen. Globaal gezien is het ietsje langer dan de GR54.