Alpinisme met wandelschoenen

Chalet de Côte Brune - Col en Cime de la Vallette - Chalets d'Olle

19 km 1250 m stijgen 1200 m dalen

Klinkt lichter dan gisteren ? Nope, dik de helft van de etappe was door de sneeuw en dat loopt wat lastiger.

Opstaan en inpakken ging vlot. Zou wel mogen na zoveel keer, toch ? 

Volgende stap : een werkbaar pad te pakken krijgen om de kilometers lange Vallette te doorkruisen. Had ik al gezegd dat we hier bij nuchtere schapen- en koeienboeren passeren ? Die houden de zaken duidelijk : de brede vallei is Vallon, de smalle die ik neem, is Vallette. 

Uiteindelijk bleek het laagste pad dicht bij de rivier het enige werkbare. De andere lopen dood bij een draad of zo. 

De onderhoudsploeg was nog niet langsgekomen. Dus was het hier en daar behelpen bij een modderstroom, bij een nieuwe kloof en bij de brug die nog niet teruggelegd was na de winter.

Mooie vallei, heerlijk contrast tussen de gezapige weiden en de spectaculaire leisteen kliffen. Hier en daar een klein loofbosje. Die morgen zag ik voor het eerst een mannetjes korhoen (tetra lyre). Geen twijfel mogelijk : zwart met rood kopje en gevorkte staart in liervorm (ah, zou dat de franse naam verklaren) en deze vallei is ook een geschikt woongebied voor die schuwe beesten.

Na de vallei gaat het resoluut naar Col en daarna Cime de la Vallette. Met zijn 2858 m een fantastisch uitzichtspunt. De Ecrins en Aiguilles d'Arves die gisteren in een wolk zaten, zijn nu strak in beeld, mooier dan ik ze ooit zag. 

Met de klim naar de Cime zijn we nu echt in de Savoie. In de verte duikt de koning van de Savoie op aan de horizon - de Mont Blanc. En is het ook gedaan met de leisteenrots, we zijn nu in de graniet van de Grandes Rousses. 

Vanaf 2500 m non-stop sneeuw. Erg goede kwaliteit : ik zak hoogstens 3 cm, maar meestal maar 1 cm weg bij elke stap. Heerlijk sporen op die manier. 

Middagpicknick op de Cime. Samen met een droogsessie. Mijn rugzak leek wel ontploft. 

De hele afdaling was in de sneeuw. Door complex terrein : de teruggetrokken gletscher had overal meertjes, morenepuin, gladgeslepen granietkammen, ... gevormd. Er was maar één goede route, en voor het eerste stuk lag er niks, zelfs geen oud skispoor. Hard werken en goed opletten tegelijk. Verderop kon het relaxer, daar waren kort geleden andere wandelaars en skiërs gepasseerd. 

De vallei daalt traag. In deze noordwaarts gerichte vallei ("Le Vallon") is er nu nog doorlopend sneeuw tot 2150 m, met verse skisporen. Tegen dan waren mijn schoenen doorweekt. 

Net voorbij de stuwdam is er een venijnige klim. Ik hoorde een vreemd geluid : kwakende kikkers op 2500 m? Effectief. Een fraaie poel op een granietrots is nu een hippe dating club. 

Ik kies als bivakplek voor een prachtig grasveld bij een beekje, mooi in de zon tot 8 uur. Dat er een skilift en de grote baan naar Col de Glandon in zicht zijn, moet nu maar even. De marmotten waren niet tevreden. Wat komt die vreemde laaglander hier doen in ons weitje ? Dat is wel ons diner-buffet hoor. 

(De dag erna bleek dat dit de enige goede beslissing was. Het volgende bivakplekje dat ik aangeklikt had bij de voorbereiding, op ca. 2050 m, lag half onder de sneeuw en was half kletsnat van smeltwater. Dat is wel erg laag ; ik veronderstel dat het grotendeels lawinesneeuw is van hogerop. Of ligt de sneeuw in de Belledonne nu nog een stuk lager dan in les Ecrins en in les Cerces ?).

Bivakplek. Voorin Croix de Cassini. Op achtergrond Rocher Muzelle - Aiguille de Venosc - Pic d'Ornon in Ecrins en in Taillefer

Typisch voor wandelen in voorseizoen : de brug ligt er nog niet.

De vreemde erosievormen van Echine de Prachouat

La Valette. In de verte Meije - Rateau - Glacier de Girose in de Ecrins

Cime de la Vallette. In de verte Pic du Mas de la Grave / Cime des Torches. Achterin les Aiguilles d'Arves.

Tijdelijk extra 3° meer. Op achtergrond Grande Sauvage en Col de Quirlies.

Belledonne : Aiguilles d'Argentières

Meer informatie :

De route van Col de la Vallette over Cime de la Vallette naar het gemarkeerde aanlooppad voor de alpinisten die via de gletscher de L'Etandard of de Col de Quirlies willen doen, is geen pad. Het staat als pad op de OSM kaart, maar dat is alleen maar een benaderende aanduiding van een logisch routeverloop, geen pad. 

Topo van afdaalroute op Altituderando, topo van de klim naar Cime de la Vallette (2 varianten)

 

Berghut in de buurt : Refuge de l'Etandard
De twee huisjes in de buurt van Col de la Vallette zijn privé / gereserveerd voor de herder. Die zone biedt wel een aantal mooie bivakplekken, maar opgelet : een deel van deze zone is kwetsbaar hoogveen met bivakverbod. Ook zeer mooie bivakplek bij de voetbrug van La Vallette.