Tunnelvrees

Woensdag 12 juli

Vallorcine - Refuge Loriaz - Emosson

Vandaag was grotendeels reisdag, en deels wandelen.

Deze morgen was het einde van onze familievakantie in de Belledonne. Samen ontbijten, de laatste losse dingen in 5 rugzakken proppen, ondanks de vreemde kuren van de GPS van de huurauto ruim op tijd aankomen in een erg warm Chambéry, en op de wat haastige stationsmanier afscheid nemen van Sofie en Ingrid. 

We vertrokken op hetzelfde moment met de trein. Ik met boemeltjes door de Alpen, Ingrid en Sofie met de TGV, 6 a 7 keer zo snel (enfin, als ze al lopend de vertraging goedmaken).

Bon, rond 16 h begon ik aan de klim naar Refuge de Loriaz. Beetje bij beetje werd de horizon breder, kwamen de gletsjers en pieken van het Mont Blanc gebied in beeld en verdween het verkeerslawaai.

De hut Refuge de Loriaz is iets vreemds. Een 10 tal gebouwtjes naast elkaar, allemaal met een eigen functie : slaapzaal, schoenenrek, keuken,... Ik moet zeker eens uitzoeken wat voor een verhaal daar achter zit. 

Ik wilde zeker Zwitserland bereiken. Het pad was veel lastiger dan gedacht. Heel veel op en neer, veel klauterstukken met kettingen als houvast. 

Toen begon het langverwachte onweer. Ik was kletsnat op de Zwitserse grens. De vorige keer dat ik hier bivakkeerde was het rustig warm weer, nu nat en winderig, met venijnige rukwinden.

Ik koos na veel wikken en wegen voor de tunnel. Emosson is een groot stuwmeer. Vroeger liep er een pad door de vallei en toen dat verdween onder het stuwmeer heeft men een tunnel aangelegd als alternatief. Eten vlak bij de uitgang, en slapen op een droog plekje in een verbreding, eigenlijk meer een kleine zijtunnel. 

Luxe, ik moest zelfs de tent niet opzetten. 

Dat heb ik later geweten! 

Iets na 5 uur 's morgens merkte ik dat er iemand anders in de tunnel was. Geritsel, lawaai van iemand die een zeil of zak omdraait,... Toen ik eindelijk wakker genoeg was om recht te staan en om voorzichtig om het hoekje van mijn zijtunnel te kijken, besefte ik dat een vos een zak met eten van vlak naast mij had weggepikt en die nu zat leeg te eten. 

Balans: alle kaas weg, een paar dadelrepen weg. Brood, noten, tomaten,... zijn geen vosse-eten. 

Dan maar helemaal opgestaan.