Flirten met de wolkenflarden

Entremonts-le-Vieux - L'Alpette - Croix de l'Alpe - maandag 3 oktober - 1200 m+ 250 m- 10 km
Extraatje op de Sangle de Belle Ombres 100 m+ 100 m- 2 km

De knusse teddybeer camping l'Ourson verlieten we met een warm gevoel. Alles was er perfect in orde. Je zou haast vergeten dat we natte tenten meesleepten. 

De klim naar de zon liep in twee delen. Eerst een rustig klimmend stuk naar het gehuchtje La Plagne, dan de steile klim tussen twee rotswanden naar Col de l'Alpette. Echt zo'n col waarbij je van de ene in de andere wereld stapt. Achter ons steil en donker bos, voor ons een open golvend weiland. We liepen nog even door en tadam : de Mont Blanc in al zijn glorie.

De klim was nog niet gedaan. Na wat op en neer door een herfstig bos vol prachtige paddestoelen ging het Col de Belles Ombres. Met in de verte, aan de overkant van de vallei, de besneeuwde tandjes van de Belledonne. 

Bij wijze van extraatje deden we een stuk van de Sangle de Belles Ombres. Een deel van de ambiance om ver boven alles te lopen, ging verloren in de mist. Maar die wisselende mistflarden waren dan op andere momenten weer speciaal feeëriek. Het was een ideale plek om kennis te maken met een sangle : dit zijn paden die min of meer horizontaal op een grasstrook lopen met een verticale rontswand boven en een verticale rotswand onder. Op dit stukje sangle is de steilte en de leegte niet continu aanwezig en kon iedereen dus rustig wennen aan deze speciale omgeving. Het gaf mij voldoende vertrouwen om bij een volgende gelegenheid een andere sangle voor te stellen als extraatje. We zien wel.

De bivakplek werd op het laatste moment bijgestuurd. Liever wat hoger en verder van de waterbron, maar lekker in de zon en boven de wolken. Dus op 1750 m onder Croix de l'Alpe in plaats van bij de Habert (herdershuis) de l'Alpe. Een machtige bivakplek. Ondanks de zwaardere watercorvée die ik samen met Leen en Kris voor de rekening nam.