De omgekeerde dag
Col de Ruchére - St-Pierre de Chartreuse // Scia - Col en Dôme de Bellefont - donderdag 6 oktober - 700 m+ 1300 m- 14 km
Extraatjes op de Scia 125 m+ 125 m- 1 km
Ons bivakplekje was op de rand van het stiltegebied rond de abdij. Dat merkten we al zodra we bij de eerste ruïne kwamen : dit was duidelijk geen restant van een alpenboerderij maar van een kapel of zoiets met een dubbele rij zuilen.
Onze eerste kleine pauze was bij de kapellen die op de plaats staan van het eerste klooster, dat van St-Bruno en zijn kompanen. Na een forse steenlawine is het verplaatst naar zijn huidige plek, ca. 1 km lager. Het was ongewoon druk bij de kapellen en bij het klooster. Heel veel pelgrims en een tiental auto's in wat anders een strikt autovrije vallei is. Het bleek dat juist vandaag de feestdag van St-Bruno was. Heel uitzonderlijk ging de kapel eens open. Het was een teleurstelling ; de ruimte was veel saaier dan wat ik me vroeger had voorgesteld turend door de kleine raampjes
De GR bracht ons langs de oude weg door de kloof van de Guyers Mort naar het centrum van St-Pierre. Vroeger dan gepland : het tempo lag vrij strak deze morgen want 1° het kon want alle paden liepen ongewoon vlot en 2° iedereen wou ruim voor de middagpauze in de supermarkt passeren. Dit werd goedgemaakt met een uitgebreide aperitiefronde op een zonovergoten terras.
Dit klinkt als het verslag van de namiddaghelft van een normale dagwandeling ?
De tweede helft begon met een taxirit. Het had ook de kabelbaan kunnen zijn, maar die doet het al een aantal jaar niet meer. Van de taxichauffeur horen we een jammergenoeg klassiek verhaal van politici die hopeloos vastzitten in de discussie van wat er moet gebeuren met de schulden van de skiliften die nooit meer afbetaald kunnen worden wegens te weinig sneeuwzekerheid. Inzetten op mountain biken ? Toch de skiliften openen maar bv. alleen in weekends voor de locals ? Samen met horeca en eigenaars van huisjes formules aanbieden van geen sneeuw = gratis last minute omboeken ?
We laten de Scia met zijn skiliften en zijn gesloten hotelletje snel achter ons en duiken de gouden bossen rond Col de la Saulce in.
Dan begint het echte werk : een dikke 500 m stijgen naar de bron, dan de Col en tenslotte de Dôme de Bellefont. Iets wat bij een normale dagwandeling in de voormiddag zit.
Wij trekken het ons niet aan : het doel is een mooie bivakplek. En ja hoor, ook deze keer valt alles wonderwel op zijn pootjes : fantastisch panorama op de Belledonne net boven de mist (die aan de Col blijft plakken), de schitterende vallei van Aulp du Seuil om ons heen, heel even een paar gemzen die voor de rest heel discreet blijven, in de verte, perfect in het verlengde van een colletje, de Mont Blanc die traag roze kleurt.
De Aulp du Seuil was in 2023 het decor van een clash tussen twee groepen externe "gebruikers" van de natuur : jagers en outdoor-mensen. Met een onderliggende laag van de oeroude klassenstrijd.
BeantwoordenVerwijderenIn 2023 forceerde de adelijke eigenaar een toegangsverbod (de jacht kon gewoon blijven doorgaan). In 2024 is alles geregeld. Je mag er terug wandelen. De informele paden op de sangles, bivakkeren die uitdraaien op party's, fietsen en trailrunnen op de gekste plaatsen... kunnen niet meer.
De bivak zoals wij ze deden (kleine tentjes, geen kampvuur, van zonsondergang tot zonsopgang,...) kan opnieuw.
In juli en augustus alleen bivak onder de blote hemel, zinder tentcif tarp.