De Savoie dwarsen

Dag 9 Avant-poste de la Roue - Col de Fréjus - Modane.  21 km 550 m stijgen 1750 m dalen vnl. T2 Rustig ontbijtje / tent opvouwen / rugzak vullen / genieten van het zicht op hoe de opgaande zon de overburen opwarmt... Een uurtje later sta ik op de Petite Argentière. In vergelijking met de echte Argentière, die inderdaad uit zilverachtige rots bestaat, is dit maar een brave grasheuvel. De geologische breuklijn is hier welk heel scherp ; twee totaal verschillende rotstypes met in de overgang een band met kalktuf. Uiteraard een militair pad, met allerlei ondertussen ingestorte barakken.  Op de top heb ik goed bereik. Snel wat e-mails en sms'jes...  En nog wat foto's... Plots geeft de batterij van de telefoon het op. Van halfvol naar 3% in 1 minuut. Zal van de vrieskou zijn zeker ? Gelukkig had ik de kaart van buiten geblokt. De afdaling was op een noordflank, dus nog helemaal met 5 cm sneeuw bedekt. Op dat wit zie ik plots een hele waaier rode spatten...

Dag 8 Refuge des Marches - Pointe des Sarrasins - la Replanette - Avant-poste de la Roue 16 km 1250 m stijgen 1200 m dalen T2/T3 Koud koud KOUD was het vannacht. Met alle kleren aan lukte het om warm te blijven in de slaapzak. Die duidelijk te licht is voor deze herfsttrekking. Twee andere tenttrekkers die ik aansprak hebben iets mee met 600 of 700 g dons ipv. de 400 g dons van mijn slaapzak. De leiding uit de bron is ook bevroren vannacht. Gelukkig had ik gisteren alles gevuld. En hoera, de verloren handschoenen zijn terug. Blijkbaar had ik toch de reflex om ze ergens in een zijzakje van de rugzak weg te proppen.  De klim naar de Pointe de Sarrasins passeert langs een oude lood- en zilvermijn. Ze werd heel het jaar door bedreven. Dat moeten extreem geharde kerels geweest zijn (of een soort slaven of dwangarbeiders ?). Vandaag blinken toppen van Vanoise, Mauriennne en Ecrins in al hun glorie. Nauwelijks een wolkje. De lucht zelf is onvoorstelbaar helder. Alles is echt s...

Dag 7 Le Prec - Mont Coburne - Pte de la Sandonière - Les Marches 18 km 1350 m stijgen 950 m dalen T2/T3 De grote verbazing deze morgen : geen mist. Het ontbijt en inpakken loopt uit, telkens weer val ik stil om te kijken naar het steeds wisselende spel van wolkjes, mist en opgaande zon die alles snel doen veranderen.  De eerste stap : het pad naar de stuwdam. Ik heb tijd genoeg, dus verken ik het stadje dat was aangelegd voor arbeiders en werkplaatsen. Een aantal gebouwen staan nog recht en ook een opslagtunnel. Ook een kabeltreintje dat voor het transport zorgde tussen al die niveaus (het stadje strekte zich uit over bijna 100 hoogtemeters). Aan de overkant maken de herders zich op om samen met wat vrienden alle schapen over het smalle pad onder de kabelbaan naar le Prec te brengen. Daarom was het daar gisteren bewoond : een groepje dat daar schapendraad aan het plaatsen was. Even lichte paniek wanneer de drie pakezels er alleen op uitgaan.  ...

Dag 6 Refuge de Terre Rouge - Valmeinier - le Prec 21 km 550 m stijgen 750 m dalen T2 De pronostiek van gisteravond was de juiste : rond de hut lag iets van een 2 cm verse papsneeuw. Erg fotogeniek, dat zeker. Maar niet direct wat we aangenaam bivak- of wandelweer zouden noemen.  Eerste stop : de supermarkt. Die is vandaag open en in het weekend dicht. Er zijn paden genoeg hier, deze keer kies ik voor bovenlangs. Ze herkenden me nog. Niets van wat op mijn shopping lijst stond, is hier. Geen muesli, geen instant noedels, geen pasta bekers, geen minuutsoepjes. Dit wordt improvisatie. Als het lukt, heb ik weer een paar manieren extra om lichtgewicht maar zonder gevriesdroogd spul te bivakkeren.  Na het winkelen blijf ik nog een paar uur hangen in het enige restaurant. Telefoon opladen en zo. De dagschotel was een heerlijke portie ravioles met kaas, recht uit de oven. En met het vers weerbericht een nieuw plan maken. Voor vandaag blijft het : laag en op plekken waar ui...

Dag 5 Refuge Mont Thabor - Pointe de Terre Rouge - Refuge de Terre Rouge   14 km 850 m stijgen 1200 m dalen T3/T4 Opstaan was heel efficient. Geen tent afbreken. Maar ook niet de kachel van de hut terug aansteken. Dat is hier echt deftig geïsoleerd, 's nachts was het maar een paar graden afgekoeld binnen. De wolken waren perfect getimed : net als ik wil vertrekken schuiven de wolken weg en is het stralende zon. Dus rugzak af,  snel zonnebril en zonnecreme, en weg. Het eerste stuk moest er gewoon in. Col de Battalières is een familiebegrip. Maar het was ook nuttig : die kleine omweg gebruikte ik om een kwartier of zo op de graat naar Col de Cheval Blanc uit te testen hoe het met deze sneeuw voelde om buiten het pad, los over rotsblokken en puin te stappen. Het voelde goed, kleverige sneeuw, nergens ijzel, nergens verraderlijke hoopjes bijeengewaaide sneeuw. Dus vertrokken we op een epische doorsteek naar een kleine col, die Passage du...

Dag 4 Névache - Col des Thures - Valle Stretta - Refuge du Mont Thabor  17 km 1350 m stijgen 450 m dalen T2 De tent stond vanmorgen onder de rijm. Helemaal wit. Binnen en buiten. Afschrapen met een lepel en met een handdoek leverde genoeg kunstsneeuw op om een mooie sneeuwbal te maken. In Roubion is de straat vol kinderen op weg naar de bus. Tiens, is dat niet wat laat ? Even later duikt het pad een kloof in waar de erosie vrij spel heeft. De bodem bestaat niet uit rots, maar uit kiezels, keien en zand die met tuf (een soort poreuze kalk) aan elkaar hangen. Het kruisen van de rivier loopt erg moeilijk. Misschien is het daarom dat ze de GR5 hier verlegd hebben ? Op het plateau van Col des Thures komen de besneeuwde pieken van "Les Trois Mages" (de drie wijzen uit het oosten) in zicht. Ook de overkant is heel mooi. Prachtig open zicht. Ik kruis de man die me gisteren het restaurant aanwees. Vandaag doet hij gewoon zijn werk als bergwandelgids. Hij was pr...